ثمره زندگی من

دیروز سالروز ازدواج مامان و بابای بنیامین بود  به همین مناسبت یه شادی کوچولو در منزل خاله بنیامین داشتیم    ...

این متن را برای پسرم مینویسم و میخوام ازش پوزش بطلبم که اولین سال تولدش را به دلایل خیلی زیاد جشن نگرفتیم - مطمئن هستم که وقتی بزرگتر شد و مطالب این وبلاگ را مرور کرد من و مادرش را درک میکنه .  و پوزش بطلبم از کلیه دوستان و آشنایانی که این وبلاگ را دنبال کرده و ما را در هر چه بیشتر ادامه دادن آن ترغیب میکنند  در پستهای بعدی چند عکس از قبل از عید پسرم میگذارم تا یادگاری بماند ضمناً دارم کارهای جدیدی برای این وبلاگ انجام میدم که اگر به نتیجه رسید حتما اطلاع رسانی خواهم کرد ...